Hoe vaak sta jij stil bij wat nu precies jouw dromen zijn? Dromen over vandaag, voor morgen, voor je toekomst? Heb je al je dromen al verwezenlijkt? Droom je nog wel eens nieuwe dromen? Voor morgen en voor de toekomst?
Ik schrik wel eens als mensen zeggen: ‘Toekomstdromen? Daar sta ik eigenlijk helemaal niet bij stil’. Wat doe je dan precies dag in, dag uit? Waar ga je dan nog voor? Waar word je dan blij van? Ik snap ook wel, dat je leeft in vandaag en niet in morgen. Anders zou ook niet goed zijn. Maar leven zonder dromen?
Dromen als uitdaging
Voor mij hoeven dromen niet groot te zijn. Maar ik word er wel blij van. Ik droom over de verdere ontwikkeling van mijn trainingen, over nog veel meer van die leuke ontwikkelingsdagen zoals laatst met een aantal trainees. We hebben toen een dag samengewerkt aan het beantwoorden van de vragen ‘waar sta je nu’ en ‘waar wil je in de toekomst naartoe en hoe realiseer je dat’. Erg leuk om te doen met van die jonge gasten. Vooral omdat we het op zo’n leuke manier hebben gedaan: ’s morgens met intuïtief schilderen en ’s middags met het neerzetten en uitwerken van je droom.
Wellicht dat meespeelt, dat ik van kinds af aan aangemoedigd ben om te dromen en om mijn dromen waar te maken. Mijn ouders hadden ook altijd ideeën en plannen. Voor werk, hobby’s, sport, vakantie. En zoals dat gaat tijdens de opvoeding, doe ik dat als kind en later als volwassene, braaf na. En voor mij werkt het om te dromen, ik voel me er goed bij. Ze zijn voor mij een uitdaging, om te bepalen wat ik nu precies wel en niet wil. En een uitdaging om toekomstplannen te maken en mijn best te doen om ze waar te maken.
Onbewust kopiëren
Toch leer je soms van je ouders heel onbewust dingen waar je nu misschien minder blij mee bent. Misschien droomden jouw ouders ook en doe je hen na. Maar misschien leefden zij hun dromen minder relaxt en is het voor jou nu ook minder ontspannen om te dromen. Zorgen dromen of het najagen ervan net voor druk en voor spanning.
Over het algemeen hebben de meeste mensen geen flauw idee wat ze nu precies wel en niet onbewust hebben overgenomen van hun ouders. Daar sta je niet bij stil. En zo lang als je zelf nergens last van hebt of tegenaan loopt, is dat ook niet zo heel hard nodig. In andere gevallen zou het kunnen lonen om eens na te gaan, dat wat je nu remt of tegenhoudt wellicht iets is dat je onbewust van je ouders hebt overgenomen. Je komt dan terecht bij systemisch werken: nagaan wat er precies speelde in jouw omgeving en hoe je daardoor beïnvloed bent.
Wil je meer informatie over systemisch werken en de training die je daarover kunt volgen, kijk dan eens op mijn site voor mijn door de NOBCO met 105 PE-uren geaccrediteerde training Systemisch werken.