Vanuit je buik, leef je vanuit je gevoel. Als je een voorkeur hebt voor leven vanuit je buik, je gevoel, dan vertrouw je op je intuïtie. Dan laat je je het liefst leiden door de vraag of iets goed voelt of niet. En als het goed voelt, dan ga je ervoor.

Misschien vinden mensen wel eens dat je niet snel genoeg reageert, dat je een opmerking krijgt als: ‘daar hebben we het al over gehad…..’ of: ‘daar komt hij weer…….’. Het kan ook dat je zelf het gevoel hebt, dat mensen je niet snappen, dat je een andere reactie krijgt dan verwacht.

Voelen duurt langer dan denken

Dat je net iets later reageert dan iemand met een voorkeur voor hoofd of hart is wel logisch. Zowel denken als doen spreken direct de hersenen aan en geven direct een reactie. Als je wilt voelen of iets klopt, of iets goed is, dan doe je dat door je lijf te raadplegen. Dat duurt gewoon wat langer. Het duurt ook een beetje langer om je intuïtieve reactie weer kort te sluiten met je logica. Niets mis mee hoor.

In je communicatie met vooral mensen met een voorkeur voor hoofd, kun je het jezelf makkelijker maken, door jezelf ervan bewust te zijn dat een ‘hoofd-voorkeur-mens’ graag leeft met concrete gegevens. Zo iemand hoeft minder te weten of hij het huis moet kopen omdat het er zo prettig voelt, of dat de sfeer helemaal klopt. Iemand met een voorkeur voor hoofd, neemt beslissingen liever op basis van ‘het is een goede investering’, ‘het huis heeft veel woonoppervlak, veel ramen of ligt op een goede afstand van werk en school’.